Nieuwsbrief 2012-18

Het is geheim en het gaat over Piet. Piet van de reiniging, die met zijn clubcar een vaste verschijning is in de wijk. Piet is de eerste ‘bewoner’ van het GWL. Hij was er al voordat de eerste bewoners 15 jaar geleden hun woningen betrokken.
Maar blijven zitten op de plek waar je zit is niet per sé een verdienste. In het geval van Piet zit het hem dan ook in betrokkenheid met de wijk, de kennis die hij heeft opgebouwd, de alertheid op misstanden in de openbare ruimte en niet in de laatste plaats zijn sociale vaardigheden en hulpvaardigheid.
Maar in januari is het dan toch echt zo ver, het GWL moet afscheid nemen van Piet. Hij gaat met pensioen. Dat afscheid nemen zal nog niet meevallen, Piet houdt er niet van in de schijnwerpers te staan en komt niet op feestelijke gelegenheden. Vorig jaar was hij de trotse ontvanger van de GWL-bokaal, maar die moest aan hem worden overhandigd bij zijn clubcar, hij was met geen stok naar de nieuwjaarsborrel te krijgen.
Voor veel bewoners is Piet meer dan zomaar een gemeenteambtenaar. Vandaar ‘actie Piet’. De gedachte is om Piet een mooi cadeau namens de bewoners van het GWL te geven. Vind je dat ook en goed plan, stort dan je bijdrage (groot of klein, alles is welkom) op bankrekening ING 8071629 t.n.v. koepelvereniging GWL-terrein en onder vermelding ‘Piet’.
Enne… het is geheim, Piet leest de nieuwsbrief niet, dus als niemand uit de school klapt, dan wordt het in januari een echte verrassing…

Vijftien jaar geleden, toen ze hier kwam wonen, had ze zich ingescheven voor een parkeerontheffing. De jaren gingen voorbij, de wachtlijst leek maar langzaam korter te worden, de parkeerplaats werd naar een ver plaatsje in het geheugen verplaatst. En toen – onverwacht – viel er een brief van Cition in de bus: u bent aan de beurt voor een parkeervergunning voor het GWL-terrein.
Dit overkwam afgelopen week een bewoonster van Blok2C.
Feestvreugde en tranen natuurlijk, het wachten was nu op de wethouder die ongetwijfeld dit historische moment zou komen onderstrepen met een persoonlijke overhandiging en een bos bloemen.

Tenslotte is het GWL hiermee ongetwijfeld Nederlands kampioen parkeerwachtlijst. Googelend zijn er in de vertste verten nog geen concurrenten aan de horizon verschenen. Ook internationaal lijkt er geen concurentie van betekenis, een wachtlijst van 123 jaar in Zimbabwe wordt kritisch onderzocht door de jury van het Guiness Book of Records…

Op de afgelopen ALV van de koepelvereniging viel de vraag waarom de koepelvereniging reclame maakte (via de nieuwsbrief) voor een intitiatief een aandeel te nemen in een windmolen, die gerelateerd was aan leverancier Greenchoice.
Hoe zit dat nou met die GWL-nieuwsbrief, is dat een bulletin van de koepelvereniging, vergelijkbaar met de Stadsdeelkrant West of is het een onafhankelijk orgaan?
Wat leest u nu eigenlijk op dit moment, een spreekbuis van de wijkbobo’s of een eigengereid Magazine?
Goede vraag.
De nieuwsbrief wordt verstuurd vanuit de GWL-website. Die wordt betaald door de koepelvereniging, de nieuwsbrief zelf kost nul euro. En vervolgens heb je een gek nodig die elke twee weken een nieuwsbrief wil samenstellen. Die nieuwsbrief kost geen geld, maar wel tijd. Is er iemand gek genoeg om dat te willen doen? Ja, die gek is te vinden. Maar die wil wel kunnen schrijven wat hij zelf interessant vindt. Los dus van de mening van het koepelbestuur. YES!! Daar hebben we de redactionele onafhankelijkheid! Nou ja, niet helemaal dus, die gek zit zelf ook in het koepelbestuur. Hoe onafhanlelijk is de nieuwsgaring dan? Lastig te bepalen, maar anders is er helemaal geen nieuwsbrief en dus helemaal geen nieuwsgaring. Het loopt geen storm met zich aanmeldende GWL-papparazzi.
Dus de nieuwsvoorziening wordt geleverd door de koepelvereniging maar eigenlijk ook weer niet? Klopt. Uw nieuwsbrief levert persoonlijk gekleurde informatie, tenzij specifiek verlmeld wordt: ‘het koepelbestuur meldt dat…’.
Maar in een dorp met 600 woningen is het niet te vermijden dat de wethouder ook de bakker is en de voorzitter van de fanfare. Met welke pet op spreekt hij nu?
Is dat erg? Nou, valt wel mee, de gemiddelde GWL-er klimt in de pen en schrijft op hoge poten een stuk terug. En er is nog nooit een ingezonden stuk niet geplaatst.
Trouwens… als u zelf liever direct het GWL-sufferdje wilt vullen, de nieuwsbrief heeft openstaande vacatures…

Mark Peeters, bewoner van blok 6 is landbouwkundig Ingenieur en specialist op het gebied van vijvers, is op een mooi herfst-zaterdag de Waterleliegracht (die in het oorspronkelijke ontwerp-plan trouwens een vijver-vorm had) in gedoken.
Het Stadsdeel heeft net een deel van het riet uitgebaggerd, Mark maakt het karwei af. Peeters: “Het grachtwater is erg voedselrijk. Dit  komt  doordat voedsel de gracht instroomt, bijvoorbeeld door hondenpoep via regenwater, en mensen gooien ook soms brood in de gracht. Bovendien is de gracht ondiep en heeft geen stroming, hierdoor wordt  het water snel warm. Deze combinatie zorgt ervoor dat de  waterplanten en het riet goed groeien. Dat heeft tot gevolg dat de gracht snel dichtgroeit met riet. Dat moet je dus elk jaar verwijderen. Verder  zou je de waterplanten ook elk jaar  moeten uitbaggeren. Ze sterven nu elk jaar  deels af en zorgen weer voor extra  voedsel in het water.”
Peeters heeft het overgebleven riet verwijderd, en ook zoveel mogelijk wortelstokken, omdat het riet zich verspreidt via wortelstokken en de uitlopers. Hij voegt eraan toe dat er nog minder stroming in het water komt doordat de gracht zo vol gegroeid is. “Door dichtgroeien komt er nog  minder stroming in het water, waardoor het water in een nog sneller tempo dichtgroeit. Volgens Peeters zou je ook de waterplanten in de zomer moeten maaien en verwijderen.
Bijzonder dat onze wijk zoveel know how in huis heeft en dat betrokken bewoners zich ook nog fysiek inzetten.
Peeters vrouw Henrike Branderhorst (ook al landbouwkundig ingenieur) helpt om het riet bij elkaar te harken. “We waren het al een hele tijd van plan, nu moest het er maar eens van komen.” Het stel wordt ijverig geholpen door Sheba uit blok 7. Hij vindt het harken een leuk werkje.

Nog niet je jaarverbruik van warmte en elektra doorgegeven, maar ondertussen wel de jaarafrekening binnen? Je kan het nog steeds hier>> invullen.
35 GWL-bewoners zijn je voorgegaan. Nu is het verbruik natuurlijk afhankelijk van de woning en het aantal gebruikers, maar er zijn wel wat gemiddelden. Zo verbruikt het GWL in de tussenstand beduidend minder warmte dan het Nederlands gemiddelde.
Een gemiddeld huishouden (2,2 personen) met stadsverwarming verbruikt zo’n 34 GJ per jaar. Een GJ kost ongeveer 21 euro (prijspeil 2011). De rekening komt daarmee op ruim 1050 euro (inclusief vastrecht). Volgens Nuon is het gemiddeld verbruik in ons postcodegebied rond de 21 GJ. En de voorlopige invullers van de jaaropgaven liggen daar nog eens behoorlijk onder met maar liefst 43% van de respondenten die minder dan 15 GJ verbruikt. Waarmee we dus veel zuiniger zijn dan de rest van ons postcodegebied. En dat is raar, voor zover bekend zijn wij de enige wijk in de buurt met stadsverwarming…
Zouden alleen de zuinige verbruikers de enquete invullen???
Ook met elektra zit een groot deel van de respondenten onder het gemiddelde, zelfs als wordt uitgegaan van alleen eenpersoonshuishoudens.
Durven de grootverbruikers op het GWL zich niet kenbaar te maken? Bang om met pek en veren de Ecowijk uitgejaagd te worden?

Afgelopen woensdag werd in een bomvolle collegezaal in het AMC met een symposium en een filmpresentatie de voltooiing van het volledige Astma Project gevierd. Dat project heeft vier films over astma gerealiseerd.
De films zijn gemaakt door een kleine stichting die ontstaan is aan de keukentafel van GWL-er Marja Schavemaker en zijn geregisseerd door eveneens GWL-er Diego Pos.
Marja zag als verpleegkundige op de kinderafdeling in het Lucas Andreas ziekenhuis keer op keer dat kinderen met een astma aanval werden opgenomen, terwijl later bleek dat die makkelijk te vermijden was geweest. Meestal was onkunde of foutief ‘puffen’ de oorzaak. Een kwestie van goede voorlichting, want als je foutief puft kan je net zo goed niet puffen. Maar hoe leg je dat nou in het Turks uit aan die moeder die amper Nederlands spreekt en in de stress zit vanwege een kind in het ziekenhuis? En ook die hoogopgeleide autochtone Nederlander die geen tijd heeft om de bijsluiter te lezen blijkt vaak vergeetachtig.
Deze constatering heeft geleid tot een viertal films gericht op vier leeftijsgroepen tussen de nul en achttien jaar, die ieder informatie krijgen toegesneden op hun leeftijdsgroep. Hele heldere en specifieke informatie, stap voor stap, een soort visuele bijsluiters. Bij de kleintjes puur op de ouders gericht, bij de pubers op de kids zelf.
Bij de eerste drie leeftijdgroepen zijn de films ook ingesproken in het Engels, Turks, Berbers en Marokkaans-Arabisch.
Acteur-schrijver (en astmapatient) Edwin de Vries reikte de eerste DVD-box met de vier films uit aan mevrouw Els Borst, oud-minister en grande dame in de gezondheidszorg.
Zelf kijken? www.astmaproject.nl