Het bouwen van een duurzame wijk is één ding, maar na de bouw begint het allemaal pas echt: lukt het de sociale veiligheid te realiseren, blijven de milieuaspecten in het dagelijks gebruik wel intact?
Van meet af aan was de sociale veiligheid en het scheppen van bewonersbetrokkenheid bij de wijk een belangrijk aspect. Dat zat deels verwerkt in de opzet van het maaiveld en de vele woningen met deuren op de begane grond, maar ook aan de periode na oplevering was gedacht.
In één van de in stand gebleven oude gebouwen werd de buurtbeheerder gehuisvest. De allereerste buurtbeheerder begon zijn werk al voordat de eerste woning werd opgeleverd en had als belangrijke taak het aan elkaar knopen en ontwikkelen van netwerken, met organisaties en bestuur in het Stadsdeel en tussen de nieuwe bewoners en bedrijven.
Om het speciale karakter van de wijk in stand te houden werd de Koepelvereniging opgericht, waarin de VvE’s en huurdersverenigingen van de verschillende blokken zitting hebben alsmede de woningbouwverenigingen. De Koepelvereniging moet het duurzame karakter van de wijk bewaken en is ook het aanspreekpunt naar het Stadsdeel toe.
Naast de Koepel is er ook nog het leefbaarheidsoverleg, waarin bewoners, buurtbeheer, Stadsdeel en politie op een meer praktisch niveau overleggen over knelpunten in de wijk.
Met ook nog een nutstuinenvereniging en een groep die de verzorging op zich neemt van de op verschillende plekken aangeplante vruchtbomen is het GWL-terrein ruim voorzien van formele en informele contactpunten.
En als er iets naar voren kwam tijdens het symposium dat in 2008 gehouden werd naar aanleiding van het tienjarig bestaan van de wijk, dan was het dat die interactie en betrokkenheid met de wijk goed gelukt was. Het GWL-terrein is een dorp in de stad geworden waar de bewoners graag wonen en het verloop klein is in vergelijking met de rest van Amsterdam.