Er is met wisselende ploegen (m/v) weken lang, langdurig gesproeid. Het kon met materiaal van het buurt-beheerdershuisje en van bewoners, in eigen tuinen en (aansluitende) publieke perken en heggen. Sproeiburen, bedankt!
Nieuwsbrief 2018-14
gwl-buren in actie voor de gashouder-bijen
Om de bijen in de gashouder weer voldoende ruimte te geven moest het opgeschoten gras gezeist worden. Hoe dat aan te pakken werd de gwl-vrijwilligers 4 en 5 augustus door het Amsterdamse zeiscollectief ism Nicole de Rop en Ina Stoeten (smart-beeing) initiatiefnemers van dit buurt-initiatief, voor gedaan. (smartbeeing-filmpje) (smartbeeing-website) . Door de droogte van de afgelopen periode, hebben de bijen in de omgeving minder bloemen kunnen vinden. Dus het stukje voor de bijenkasten waar nog bloeiende planten stonden is niet gezeist. Al met al toch een forse klus, zwaar werk, natte voeten (of meer) en een brandende zon. Op maandag is het opgetaste groen door de gemeente opgehaald.
En de bijen? Gezien de droge zomer hebben de bloemen in de omgeving weinig tot geen nectar gegeven waardoor de bijen minder honing hebben kunnen maken. Imker Ina Stoeten c.s is begonnen met bijvoeren van de volken met suikerwater, in de hoop dat de bijen als volk nog wat groeien en ze goed de winter door komen.
opnieuw slecht fruitjaar
Het droge, warme weer in juni, juli en augustus is de boosdoener. Daardoor hebben onze fruitbomen veel fruit laten vallen. Op zich is deze ‘vruchtrui’ een natuurlijk proces, dat elk jaar plaatsvindt, maar de hoeveelheid valfruit is dit jaar wel erg groot. Vervolgens hebben de halsbandparkieten en wespen hun dorst gelest aan de resterende appels en peren (natuurlijk kunnen we hen de schuld niet geven, want die droogte veroorzaken we toch echt zelf). Het gevolg: veel lege bomen en weinig nog hangend fruit.
In deze PDF kun je lezen over mijn ervaringen tijdens twee rondes langs de fruitbomen. De foto’s spreken voor zich.
De weinige resterende appels die nu nog hangen, zijn nog niet rijp. Als je ze opensnijdt, zie je dat de pitjes nog wit zijn. Rijpe appels hebben zwarte pitjes. Nog even laten hangen dus, dan zijn ze veel lekkerder.
Of dit jaar de pluk- en bakdag kan doorgaan, is nog niet 100% zeker. Dat hangt er vooral van af hoeveel fruit er half september nog aan de bomen hangt. Meer info volgt.
20 jarig jubileum van onze fruitbomen
Ik heb in Nieuwsbrief 6 uit mei voorgesteld dit najaar het 20 jarig jubileum van onze fruitbomen te vieren. Na het zien van de foto’s in de PDF is denk ik duidelijk dat daar geen sprake van kan zijn, met zo’n droevige oogst. Gelukkig zijn op mijn oproep enkele prachtige oude foto’s van het planten op 25 maart 1998 binnengekomen.
Op bovenstaande foto worden de appelbomen geplant ten noorden van blok 8. Wat opvalt is hoe kaal de nutstuinen en privétuinen nog zijn, dat er enorme hopen zand liggen op de plek van de toekomstige gracht en dat er een wit bord met niet te lezen tekst bij blok 6 staat. Wie weet wat er op dit bord stond?
Op onderstaande foto worden de appel- en perenbomen geplant ten noorden van blok 15. Wie herkent zichzelf van 20 jaar geleden?
Beide foto’s zijn van René Worm (blok 1). René, bedankt! Heb jij nog foto’s van het snoeien en plukken uit oude jaren, of zelfs van het aanplanten in 1998? Ik ontvang ze graag op michel@gwlfruitbomen.nl.
Groetjes, Michel Floris, voorzitter GWL Hoogstamfruitbomengroep
Publicatiedatum: 2 september 2018de paarden-fontein stroomt weer
De paarden-fontein kreeg een opknapbeurt en gestuurd door een tijdklok stroomt, spuit en watert het weer dagelijks tussen 9 – 20 u.
De geschiedenis van deze paarden-drinkbak, het oudst bewaard gebleven overblijfsel van het waterleidingterrein, vonden wij op de GWL-site: …Toen rond 1850 de pijpleiding met water uit de duinen naar Amsterdam klaar was, werd dat water in een kelder op het waterleidingterrein opgeslagen. Per paard en wagen werd het water vervolgens naar de Haarlemmerpoort gebracht, waar Amsterdam zo ongeveer begint in die tijd. Tegen betaling kon je daar dan een emmer drinkwater kopen. De onderste ring is niet voor hele kleine paardjes, maar voor de honden.
Toen Amsterdam in 1900 een ondergrondse waterleiding kreeg was dat niet meer nodig. Er was toen wel een pomp nodig om het water door de stad te pompen. Daarvoor is toen het machinepompgebouw (waar nu café Amsterdam in zit) gebouwd…
rondje met het hondje
Dat is nou toch fijn. De weergoden hebben onze beden gehoord en gehonoreerd! Het is gaan regenen, gedoseerd. De grond, het gras en de planten konden het in kleine teugen opnemen.
Wij zijn niet weggespoeld en het hondje dus ook niet. Dan toch weer een rondje. Genietend van het groen wordende gras, bloemen en planten die er weer pront bij staan, alles lekker fris. Het stof is weer neergedaald.
Wat de pret drukte, was de aanblik van al die witte boterhammen in de Waterleliegracht. Vanochtend waren ze weg: opgegeten of een fijne buurtbewoner die dacht: ‘ik vis ze er even uit’.
Publicatiedatum: 2 september 2018
