De opwinding op het terrein was voelbaar en hoorbaar.
Zonder de bel te horen kregen we al een vooraankondiging van een nieuwe groep die onze voordeur of die van de buren naderde.
En dan hun spanning aan de andere kant van de deur: wordt er wel of niet open gedaan…
en wat krijgen we?
Als de voorraad achter de voordeuren op is, wordt er niet meer open gedaan.
Maar, als je er nog niet geweest was, dan kun je altijd nog bij CRAM naar binnen lopen: daar zitten drie snoepfeeën achter een soepketel met lekkers en de oudste fee vertelt het verhaal over Sint Maarten.
De allergrootste lantaarn was dit jaar de Watertoren, daar werden lampionnen en snoepgoed op geprojecteerd (een project van Tanja Henn). En de allermooiste St.Maarten-kleurplaat met eigen tekening werd ingeleverd door Olivier!