Het was maandagavond met meer dan tachtig man goed vol in De Waterval. De stedenbouwkundig ontwerper van het GWL-terrein en architect Kees Christiaanse en de ontwerper van het maaiveld van het terrein Adriaan Geuze, gaven hun visie op de mogelijkheden tot vergroening, optoppen, uitbouwen en andere aanpassingen.
Kees Christiaanse beet de spits af over de mogelijkheden om veranderingen aan de gebouwen te maken. Dat was natuurlijk niet toevallig, er zijn op het moment vier woonblokken die er aan denken een etage er bovenop te bouwen, ‘op te toppen’ op z’n GWL’s.
Christiaanse trok het breder. Er moet niet alleen gekeken worden wat de mogelijkheden zijn voor die vier blokken, maar voor de hele wijk: wat zijn de mogelijkheden voor het geheel, zodat de eenheid behouden blijft. Daarvoor moet er een stedenbouwkundig kader komen. En dan kan je ook denken aan uitbouwen op de begane grond zoals tuinkamers en serres of zelfs winterbalkons.
Belangrijke criteria zijn altijd de ovelast die omwonenden van de plannen hebben, zoals minder zon, minder lichtinval of minder uitzicht.
Lennart Booij leidde de discussie die volgde op het verhaal van Christiaanse, waarbij zich een duidelijk verschil van mening liet horen tussen de optoppers en de anti-optoppers.
Na de pauze was het de beurt aan Adriaan Geuze, die een uitgebreid voorschot had gekregen van de ‘groene vingers-commissie’ van het GWL. Hij had een overzicht gemaakt van de plekken waar volgens hem nog best iets mee zou kunnen gebeuren. Want daar waren zowel hij als Christiaanse het over eens, de wijk was ooit groener bedoeld. Zo waren de nogal spartaanse noordgevels oorspronkelijk bedoeld om te worden begroeid.
Geuze maakte geen keuze wat er zou moeten gebeuren, hij gaf een breed visioen, waarbij het GWL zelf de keuzes moet maken welke plekken het zou willen aanpakken en welke niet. Daarbij zag hij een grote rol weggelegd voor actieve buurtbewoners.
Dit tot tevredenheid van Stadsdeelwethouder Rolf Steenwinkel, die positief stond tegen de plannen, maar de vreugde gelijk al temperde door te melden dat hij geen forse zak geld voor het GWL had klaarliggen.
De angst van VvE’s en woningbouwverenigingen voor klimop die de voegen van de muren zou beschadigen werd door beide heren gerelativeerd. Planten als wilde wingerd of blauwe druif doen dat niet. Een blauwe druif is niet alleen prachtig, hij kan aan één staalkabel groeien tot aan het dak. En die evt. klimopschade aan de voegen, ach, Kees Christiaanse lag er niet wakker van. De muren kunnen heel wat hebben.
Het Regulateurshuis in het Park is eenvoudig maar sfeervol ingericht, met aan de ene kant tafels, aan de andere kant zitkussens.
