Met 3625 euro aan toezeggingen in de pocket was ik gisteren bij de veiling van elephantparade in de Zuiveringshal. Een avondvullend programma met diner, champagne, een veiling van 108 olifanten en gastoptredens van sterren als Lee Towers, Joke Bruijs, Gerard Cox en Rob de Nijs. Vind dat maar eens in de ecowijk! Mijn disgenoten waren een vlaamse kunstenaar (Hannes D’haese, goed voor 3 beschilderde olifanten), een ondernemer uit het Gooi met zijn vrouw die net zijn transportbedrijf had verkocht en nu zijn tijd sleet met het aflopen van dit soort festiviteiten en een vijftal dames uit Frankrijk, Italie en Nederland die werkten voor een Amsterdamse multinational.
Uiteraard was ik met mijn buurtinitiatief de onbetwiste darling van de tafel. Ik kreeg veel goede adviezen zoals ‘je moet in het begin bieden als de mensen nog niet dronken zijn’ en ‘neem een onbekende Thaise kunstenaar, die zijn goedkoper’. Tips waar jezelf – als eenvoudige ecobewoner – nooit op zou komen. Ik werd helemaal de held van de tafel toen duidelijk werd dat er van mijn budget nog 19% btw af moest en ik eigenlijk maar 2900 euro te bieden had. Aaaah wat sneu! De biedingen begonnen vanaf 1800 euro, dus mijn piekmomenten zaten vooral in de eerste 20 seconden van het veilingproces. En dan moest je nog oppassen dat de veilingmeester niet plotseling met 1000 euro omhoog ging in plaats van 500 euro. De olifanten gingen gemiddeld voor zo’n 7500 euro weg. Het topstuk was een olifant van Corneille die voor 43.000 euro de deur uitging. De tatoo-olifant van Henk Schiffmacher (foto) verkastte voor 15.000 euro. Ik had zelf mijn zinnen gezet op de olifant van Ernst Voss met een panorama van de Dam in Amsterdam. Deze ging voor een onverteerbaar lage 7500 euro weg. Als we de actie twee weken eerder waren gestart, had ie nu veilig achter het hek van de Watertoren gestaan. Of bij het monument van Gerard Reve rond de herdenking van zijn geboortedag. Of bij het paard (twee zielen, een gedachte) en met kerst natuurlijk aan de voet van de kerstboom in cafe-restaurant Amsterdam. Een volgende keer dan maar.
Dat kunstwerk komt er.
Jan-willem Kluit
Publicatiedatum: 13 november 2009