Het is half vijf ‘s middags als een aantal bewoners van de woongroep De Watertoren aanschuiven bij mijn gesprek met Rachel. Zij komen thuis van hun verschillende werkzaamheden en zijn duidelijk nieuwsgierig naar de buur die daar in de gemeenschappelijke huiskamer aan tafel zit. Even namen noemen, handen schudden; het ijs is snel gebroken en de verhalen komen gemakkelijk. Vol enthousiasme vertelt men over het leven hier. Bijvoorbeeld over hoe fijn het is om nu, begeleid én toch zelfstandig, in West op het GWL terrein te wonen, het geografische middelpunt tussen je familie op het Mercatorplein en het Hugo de Grootplein. En, dagelijks met de pont, ook vlakbij je werk in Amsterdam Noord. Enthousiast vertellen ze over de verschillende huisdieren en stralend over de liefde die hier is opgebloeid. Wat is er veel gebeurd het afgelopen jaar.
Maar, nu eerst even voor wie het weten wil, in vogelvlucht de geschiedenis van woongroep De Watertoren. Hiervoor gaan we terug naar het allereerste begin, ruim 25 jaar geleden toen het GWL terrein werd bebouwd. Cordaan realiseerde op verschillende plekken op het terrein woongroepen. Langzaam en om verschillende redenen zijn de woongroepen opgeheven, in 2015 als laatste, Woongroep De Watertoren. Het pand is daarna tijdelijk beheerd door Ad Hoc (een soort anti-kraak).
De bewoners initiatiefgroep Gastvrij 1051, die zich inspande om iets te betekenen voor vluchtelingen binnen ons postcodegebied, had Cordaan actief benaderd en verzocht de ruimte tijdelijk beschikbaar te stellen voor statushouders. Van februari tot december 2017 woonden er tien jeugdige statushouders uit vijf verschillende landen samen met drie jonge buurtbewoners in het pand. Veel buurtgenoten stonden hen op verschillende manieren bij.
Daarna besluit Cordaan het pand opnieuw geschikt te maken voor mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB). In 2019 begon de verbouwing, een jaar later was de verbouwing/renovatie klaar. En in april 2021 wordt de nieuwe Watertoren officieel geopend.
Woongroep De Watertoren heeft de ingang aan de Haarlemmerweg. Ze bestaat uit 11 studio’s, allen op de begane grond. Iedere studio heeft een combinatie woon-slaapkamer, een keukengedeelte en eigen sanitair. Drie grenzen aan de straatkant, acht hebben een eigen tuintje dat overloopt in de grote gemeenschappelijke tuin.
Op dit moment zijn tien studio’s bewoond. Een bewoner neemt mij mee voor een korte rondleiding door het pand en zo bewonder ik de gezamenlijke woonkamer, keuken, gym, de wasmachines en droogtrommels en de tuin die nog groter blijkt te zijn dan ik verwachtte. En natuurlijk word ik bij hem uitgenodigd.
In De Watertoren woon je echt op jezelf. Ik hoor hoe belangrijk het is om je eigen sleutels te hebben, je deur op slot te kunnen doen wanneer jij dat wilt en dat jij bepaalt wie er bij je binnenkomt.
Ja, het is fijn wonen hier. Het is dicht bij de stad, er is goed vervoer en heerlijk, er zijn allerlei verschillende festiviteiten in het Westerpark en toch is er ook de rust van het GWL terrein met een echte watertoren op het plein.
Zelfstandig wonen betekent ook dat je verantwoordelijkheden hebt. Zo zorg je zelf voor de schoonmaak van je studio, al komt er wel iemand voor het schoonhouden van de gemeenschappelijke ruimtes. Je kunt dingen samen doen als je dat fijn vindt, zoals chillen voor de tv of één keer in de week de kookles volgen. En regelmatig zijn er samen met de bewoners van de Marcantilaan sportmomenten.
De woongroep is een ‘begeleid wonen’ groep, dit betekent dat er zeven dagen in de week van de ochtend tot ‘s avonds tien uur iemand van de begeleiding aanwezig is. Het vaste team heeft acht begeleiders waarvan Rachel er een is. Indien nodig kan er ‘s nachts een beroep op het team van de Marcantilaan gedaan worden, zij kunnen snel aanwezig zijn. Bewoners en begeleiding bespreken regelmatig met elkaar hun ideeën en het wel en wee over het samen wonen.
Nog wensen voor de toekomst? Er wordt wat naar elkaar gekeken, gegrinnikt. Het blijkt een spannende vraag en het raakt de liefde. Want wie weet ben ik over een aantal jaar wel zo zelfstandig dat we kunnen gaan samenwonen.
En het contact met de buurt? Nee, dat contact is er nog weinig. Het afgelopen jaar stond vooral in het teken van de nieuwe bewoners die op de groep kwamen wonen (leuk) en de beperkingen vanwege de corona maatregelen (minder leuk). En dan borrelt er toch nog van alles op ….ja, de fruitdag met de taarten, daar was ik ook bij.. en, ..ik zag allerlei mensen klussen op het terrein…, en, de kermis, daar zijn we met elkaar naartoe geweest.. en een bewoner geeft aan al een aantal buren te kennen en… op 18 juni is er een buurtfeest waar we graag bij willen zijn. Een mooie gelegenheid om elkaar verder te leren kennen.
