Tossa was acht jaar toen ze hier met haar ouders in 1998 kwam wonen, deed in 2008 eindexamen en is toen een jaar gaan reizen. Daarna studeerde ze Liberal Arts & Sciences.
Na haar bachelor is ze lang gaan reizen en werken. In 2016 vervolgde ze haar studie aan de universiteit van Wageningen met de Master Environmental Sciences, die ze nu aan het afronden is.
Hoe was het om hier te wonen als kind? Fijne buren, ik kon altijd wel ergens langs gaan als ik me niet chill voelde of een sleutel halen, als ik de mijne vergeten was. Het park was nog een donker bosje met rare mannetjes en als vrijwilligers bij de pony’s op de kinderboerderij konden wij nog racend op de pony’s door een stuk van het park.
Bij ons op de gang waren er jaarlijks deurversier-wedstrijden.
Ik kwam van Prinseneiland en mijn vrienden vonden het toen wel erg ver om naar mijn nieuwe huis te komen. Inmiddels is dit huis zeer geliefd o.a. met oud en nieuw en ligt dit huis in het centrum van Amsterdam en kunnen we doorfeesten in West-Pacific / Pacific Park aan de overkant.
Heeft het wonen hier je beïnvloed? Waarschijnlijk mede door m’n ouders en hun keuze om hier te wonen heeft het bij mij geleid tot interesse in groen en duurzaamheid. Er was veel sociale cohesie en iedereen was trots op onze zonnepanelen.
Je schreef voor Donderkopjes, de kinderpagina van de GWL-nieuwsbrief, hoe kwam dat zo? en hoe vond je dat? Ik was het eigenlijk vergeten. Ik kan me wel herinneren dat ik een plekje in huis kreeg om te schrijven. Ik weet niet meer hoe het zo kwam dat ik ging schrijven. Ik vond het wel leuk. Ik zal m’n ouders vragen of ze nog een stukje hebben van mij. (red: de ouders bleken geen stukjes meer te hebben of oude nieuwsbrieven, dus gingen we op zoek bij het nieuwsbrief-archief van Ineke Hartman (jarenlang mede-redacteur van De Waterspiegel, de toenmalige Nieuwsbrief in gedrukte vorm… Bekijk hier de pdf met Donderkopjes van o.a. Tossa, Tessa, Jip, Nina, Bela en Claudia).
Kom je graag terug naar hier / naar huis? Oh ja! Het is een heerlijk huis, veel licht. Lekkere buurt, gezellige cafeetjes, en ken je bijvoorbeeld Café Brel en de jaarlijkse Bokbier-route langs twaalf cafeetjes hier in de buurt. (helaas was het vorig jaar niet doorgegaan) Met de aangekochte strippenkaart kun je in ieder café op de route een bokbier en een hapje halen. Nee beter niet op 1 avond, de strippenkaart is een week geldig. Superleuk.
Ik heb hier in huis ook fantastische feesten gegeven. Er waren nooit problemen. Ik ging dan wel van te voren naar de buren boven, onder, links en rechts, (de laatste keer met flesjes Prosecco en oordopjes) om te waarschuwen.
Van mijn vrienden hoor ik dat ze dat contact met hun naaste buren niet hadden, hebben of kennen. Dat is wel bijzonder hier.
Wil jij ook vertellen hoe het is om hier te wonen, wat je hobby’s zijn en… laat het ons weten redactie@gwl-terrein.nl
